اَقدس : (عربي) 1- پاكتر، پاكيزه‌تر، مقدس‌تر؛ 2- عنواني احترام آميز براي بزرگان يا مكان‌هاي مقدس.

اِقليما : (معرب از يوناني) 1- (= اقليميا) (در قديم) ماده‌اي كه از گداختن برخي از فلزات مانند طلا و نقره به دست مي‌آورند؛ 2- (اَعلام) نام دختر آدم(ع) كه به نقل تاريخ در ازدواج هابيل بود.

اِكرام : (عربي) 1- بزرگداشت، گرامي داشتن، احترام‌كردن، حرمت، احسان؛ 2- از واژه‌هاي قرآني.

اَكرم : (عربي) 1- گرامي‌تر، آزادتر، بزرگتر، بزرگوار، گرامي؛ 2- از نام‌هاي خداوند.

اِل‌آي : (تركي) 1- ماه ايل؛ 2- (به مجاز) زيباروي ايل.

اُلدوز : (ترکی) (= اولدوز)، اولدوز.

اِلسانا : (تركي ـ فارسي) [ال = آل، شهر و ولايت، خويشي + سان (پسوند شباهت) + ا (الف اسم ساز)]، مثل ايل، مثل مردم ايل و شهر و ولايت، چون خويشان.

اُلفت : (عربي) خو گيري، انس‌، محبت، دوستي، همدمي، عادت كردن به كسي (چيزي) همراه با دوست داشتن ِاو (آن).

اُلگا : (تركي) (= الكا) (در قديم) سرزمين، ناحيه؛ (اَعلام) قدیسه الگا [حدود 890-969 میلادی] اولین قدیسه‌ي روسی، همسر و نایب السلطنه‌ي امیر کِیف [945-957 میلادی]، که مسیحی شد و مسیحیت را در روسیه رواج داد.

الماس : (از يوناني) 1- (در مواد) كربن خالصي كه در دما و فشار زياد متبلور شده باشد. سخت‌ترين ماده‌ي طبيعي است و كاربردهاي تزييني و صنعتي دارد؛ 2- (در قديم) ( به مجاز) شمشير.